Mobile Clinic Outreach
Lieske Groenwegen, een vierdejaars HBO-verpleegkunde student loopt momenteel stage in het Kabanga Hospital. Als onderdeel van de stage is ze mee geweest met de mobile clinic.
Doormiddel van een twee maandelijkse Mobile Clinic / Medical Outreach worden mensen uit afgelegen dorpen gescreend op oog problemen en kunnen eventueel meegenomen worden naar het Kabanga Hospital. Cataract komt in dit deel van Tanzania veel voor, hetzij door het felle zonlicht, droogte en slechte hygiëne.
De dorpen die worden bezocht tijdens een outreach liggen ver bij het ziekenhuis vandaan. Doordat de dorpen zo afgelegen zijn, hebben mensen vaak weinig geld, beschikken niet over vervoer/geld om bij het ziekenhuis te komen en door gebrek aan voorlichting weten de inwoners niet dat ze na een behandeling weer kunnen zien. Juist voor deze mensen is het belangrijk om te kunnen zien, omdat zij anders niet voor inkomen kunnen zorgen.
Op woensdag 13 april was er een outreach gepland naar een dorpje in het grensgebied van Tanzania en Burundi. Onderweg de laatste spulletjes verzameld en samen met de twee andere reizigers, medicijnen, brillen, leeskaart en de twee collega’s oogheelkunde team reden we naar het dorp. Een autorit met prachtig uitzicht over de heuvels.
Bij het dorpje troffen we een enorme menigte van mensen aan die allemaal graag een behandeling wilden hebben of het spektakel niet wilden missen. Nadat in het Swahili aan alle mensen werd uitgelegd wat de bedoeling was van de outreach, begonnen de twee verpleegkundigen met het screenen van patiënten. Ernest en ik hielden ons bezig met de leeskaart om het zicht te meten van de mensen. Tunu creëerde een donkere kamer en stelde diagnoses en verkocht medicijnen en brillen.
Tijdens het meten van het zicht bij de mensen, had ik juíst goed zicht op de mensen in het dorp. Aan de kapotte en vieze kleren van inwoners kon ik aflezen dat de mensen hier ontzettend arm waren. Daarnaast had ik geen bereik met mijn telefoon en toen ik naar de wc wilde gaan was er geen stromend water. Ik besefte me dat deze mensen, die zo afgezonderd leven, de hulp van het Kabanga Hospital goed konden gebruiken.
Aan het eind van de middag had Tunu zestien patiënten verzameld die mee konden in de jeep naar het Kabanga Hospital voor een operatie om cataract te verhelpen. Nog niet iedereen was aan de beurt geweest en de medicijnen en brillen raakten op. Mensen probeerden snel nog medicijnen of brillen te kopen, ook al hadden ze dit niet nodig. Tunu bekommerde zich secuur over de medicijnen, terwijl Edgar nog wat laatste kleine oogbehandelingen deed; zoals vuil uit ogen halen. Toen alle medicijnen en brillen waren verkocht, werden de patiënten in de jeep gestopt. Met in totaal twintig(!) mensen in de auto: iedereen op elkaar gepropt.
Onderweg sprak Tunu haar wens over een minibusje uit. De patiënten zijn allemaal erg oud, en daarom was het oncomfortabele zitten een probleem. Bij het ziekenhuis aangekomen kreeg iedereen een plek aangewezen op de Eye ward.
De volgende dag stonden er in totaal 21 oogoperaties op het programma! Er werd efficiënt gewerkt op de oog OK en aan het eind van middag was iedereen geholpen.
De dag hierna werd er gecheckt of de operaties goed gegaan waren. Bij het verwijderen van het verband reageerden alle patiënten dankbaar en verbaasd toen ze weer konden zien. ’s Middags werden ze met de jeep weer terug naar hun dorp gebracht.
Lieske Groenewegen, 4e jaars HBO-V student Hanzehogeschool
