Verslag werkbezoek Aukje Benning

Eind Maart zijn Aukje Benning en haar drie collega operatieassistenten uit het Martini Ziekenhuis naar het Kabanga Hospital afgereisd voor een werkbezoek. Na een van week hard werken, bijzondere ontmoetingen met oude bekenden en boeiende gesprekken doet ze haar verhaal:

Vijf jaar later stond ik weer op Tanzanianse bodem. Het was de hoogste tijd om weer eens een kijkje te nemen in het mooie Kabanga, een plek waar ik vele goede herinneringen heb. Wij hebben als foundation veel contact met het ziekenhuis maar het is altijd goed om met eigen ogen de situatie te aanschouwen om goed in kaart te kunnen brengen waar hulp nodig is. Met 3 collegae/vriendinnen; Priscilla Narian, Erica Nijeboer en Karin Brink en twee volle dozen met spullen voor het ziekenhuis, gingen wij allereerst richting Dar es Salaam vanaf Schiphol. In de voorbereiding heb ik samen met hen spullen verzameld die onder andere het Martini ziekenhuis beschikbaar heeft gesteld. Gelijk was het erg vertrouwd om de Tanzaniaanse mensen om mee heen te hebben en natuurlijk het woord “mzungu” (betekent blanke in het Swahili) te horen. Ook besefte ik ook vrij snel dat sommige dingen nog steeds op z’n Afrikaans gaan.

Zo zaten we in het binnenlandse vliegtuigje vanuit Dar es Salaam richting Kigoma, de propellers waren al aan het draaien maar ineens ging de deur toch weer open en werd ons vriendelijk verzocht in het Swahili om het toestel weer te verlaten, er was iets kapot. Na ruim 8 uur te hebben gewacht, was iets wat kapot was weer gemaakt, tot op heden heb ik geen idee wat dit is geweest en dit hoef ik verder ook niet te weten, wij konden onze reis richting Kabanga voortzetten. Na verder een prima vlucht zonder problemen stond daar de eerste oude bekende, een van de vaste chauffeurs van het ziekenhuis ons op te wachten op het vliegveld. Met de jeep van het ziekenhuis reden we vervolgens naar Kabanga. Nog steeds is de omgeving in dit gebied echt prachtig en werd er druk gewerkt aan de weg, de weg die voorheen maar voor een paar kilometer uit asfalt bestond.

Eenmaal aangekomen in Kabanga werden we hartelijk ontvangen door Lieske, Ellen en Ylse, drie meiden van de HBO-verpleegkunde opleiding die momenteel stage lopen in Kabanga. Het voelde weer vertrouwd om terug te zijn in mijn oude huis van 5 jaar geleden. In de week dat we in het ziekenhuis waren heb ik naast mijn werkzaamheden voor de foundation samen met mijn collega’s uit het Martini op de operatiekamer gewerkt. Met verschillende operaties hebben wij mee geholpen en hebben wij het meegebrachte Erbe diathermie apparaat geïntroduceerd. Hier hebben wij uitleg gegeven en gelijk hebben ze het apparaat gebruikt tijdens een operatie. Voor de meiden was het een hele cultuur shock en kwamen ze confronterende situaties tegen waar in ze merkte dat wij het hier in Nederland toch erg goed voor elkaar hebben. Maar ook hebben we ontzettend veel lol gehad, samen Pasen gevierd met de nonnen, prachtige wandelingen gemaakt en hun kennis laten maken met het leven in Kabanga.

Ik ben erg blij dat ik hun het ziekenhuis heb kunnen laten zien en dat ze er een mooie ervaring voor het leven bij hebben!

Het weerzien met vele oud bekenden en het ziekenhuis natuurlijk was ontzettend leuk. Tijdens mijn bezoek heb ik geprobeerd met zoveel mogelijk mensen in gesprek te gaan om op deze manier zo goed mogelijk een beeld te krijgen hoe het met het ziekenhuis gaat. Verder heb ik de nieuwe operatie kamer en de verloskunde afdeling kunnen aanschouwen, twee nieuwe gebouwen die goed benut worden. Helaas wordt het onderhoud voor met name de operatiekamer een probleem de komende jaren, door onder andere lekkage. Ook heb ik samen met sister Eva de afgesloten projecten geëvalueerd en samen gekeken hoe de lopende projecten er voor staan.

Verder heb ik veel met Dr. Kabadi (oogarts) gesproken over de Eye department. Hij is nog steeds de enige oogarts in de gehele regio Kigoma, dit houdt in dat hij een ontzettend belangrijke rol heeft voor de oogheelkunde. Vijf jaar geleden heb ik veel met hem samen gewerkt en heb ik samen met de staffleden de medical outreach opgezet. Het doel van de outreach is om de mensen in de afgelegen gebieden oogzorg te bieden, doormiddel van preventie maatregelen, voorlichting, het verstrekken van medicatie en biedt het ziekenhuis de lokale bevolking om mee te gaan richting het ziekenhuis voor een staar operatie.

Er wordt nog steeds heel hard gewerkt om de eye deparment draaiende te houden, echter moet er de komende jaren hard gezocht worden naar sponsering zodat dr. Kabadi en zijn staffleden het geweldige werk wat ze momenteel doen, kunnen blijven doen! Daarnaast heb ik genoeg input voor een project voor de komende jaren, er zijn genoeg zaken waarbij we het ziekenhuis kunnen en moeten helpen! Om mij vrijwillig in te zetten voor de foundation deed ik met veel inzet, door mijn bezoek is alleen maar bevestigd dat we goede dingen aan het doen zijn! Met de input na mijn bezoek ga ik samen met de andere leden van de foundation weer druk aan het werk om zo het ziekenhuis verder te helpen.

Met eigen ogen heb ik gezien hoe hard er gewerkt wordt om de beste zorg voor de patiënten te leveren met de beperkte middelen.

Het is zeker niet mijn laatste keer dat ik in Kabanga ben geweest, het was geweldig om weer terug te zijn geweest! Graag wil ik nog even extra bedanken:

Siesling B.V., Eelke Bosma, Paul Keller en het Martini ziekenhuis voor hun donaties in zowel geld als spullen, hiervoor dank!

Assante sana voor alle mensen in Kabanga die mij en mijn vriendinnen zo hartelijk hebben ontvangen!

Aukje,

Penningmeester Kabanga Hospital Foundation