Werkbezoek aan het Kabanga Hospital
In april heeft Gauke Kooistra namens de stichting een bezoek gebracht aan het Kabanga Hospital. Hieronder zijn verslag:
Het streven is vanuit het bestuur om eens per jaar een werkbezoek te brengen aan het Kabanga Hospital. Dit keer was het mijn beurt en van 9 tot 15 april heb ik voor de stichting het ziekenhuis bezocht samen met Yvonne Smulders (plastisch chirurg) en Arianne Kattenberg (programma coördinator) namens Dokters van de Wereld. Tevens heb ik dit keer mijn moeder meegenomen om haar met eigen ogen het mooie Tanzania en het ziekenhuis te laten zien. Kabanga is de plek waar mijn liefde voor Afrika tien jaar geleden is ontstaan en waar ik met regelmaat graag terug kom. Gelegen in één van de meest afgelegen gebieden in westelijk Tanzania vlak op de grens met Burundi.
De vluchten verliepen zeer voorspoedig via Dar es Salaam naar Kigoma. Daar stond een jeep van het ziekenhuis op ons te wachten. Ondanks het natte regenseizoen en de bijbehorende slechte zandwegen lukte het ons om binnen twee dagen vanuit Amsterdam naar het Kabanga Hospital af te reizen. Eenmaal daar aangekomen was het een zeer warm welkom en een leuk weerzien met tal van oude bekenden.
Het was voor mij alweer een paar jaar geleden sinds mijn vorige bezoek. De eerste dagen waren hoofdzakelijk gevuld met een uitgebreide rondleiding en tal van gesprekken met leden van het management team, artsen, verpleegkundigen en andere medewerkers. Het waren enerverende gesprekken, boeiende discussies met af en toe een kritische noot. Het was ontzettend leuk om later die week ook weer even met het OK en anesthesie team mee te werken op de operatie kamer, wederzijds kennis uit te wisselen en te genieten van hun verhalen. Het leven is er hard en het is voor het personeel lang niet altijd gemakkelijk om onder de soms moeilijke omstandigheden zorg te verlenen. Buiten het ziekenhuis is in het dorp niet zo heel gek veel veranderd. De markt, de winkeltjes en de lokale kroeg, alles is nog grotendeels zoals toen.. 😉 Gelukkig maar, want niets is zo fijn om aan het eind van een lange werkdag even bij te komen met een Tanzaniaans biertje voordat het hartstikke donker wordt zo vlak op de evenaar.
Yvonne en Arianne hadden als voornaamste doel om zich een beeld te vormen van het ziekenhuis, contacten te leggen en middels een assessment te kijken of de de faciliteiten goed genoeg zijn voor een eventuele toekomstige chirurgische missie voor Dokters van de Wereld. Mijn doel voor dit werkbezoek was voornamelijk om afgeronde projecten in het ziekenhuis te bezoeken, de resultaten te bespreken met het management en samen plannen maken voor de toekomst. Ik heb tevens een bezoek gebracht aan de Kabanga School of Nursing om te kijken of wij daar als stichting een bijdrage kunnen leveren.
Ik was aangenaam verrast om te zien hoe het personeel over de gehele breedte ontzettend hard zijn best doet met de beschikbare middelen om zorg te verlenen aan de veelal arme bevolking. Het Kabanga Hospital fungeert sinds een aantal jaar als ‘referral’ ziekenhuis voor andere ziekenhuizen in de regio. De sfeer op de werkvloer en de motivatie van het personeel is beduidend beter dan een aantal jaar geleden. Volgens hen dragen de projecten die wij ondersteunen daaraan bij. Door te ondersteunen met kennis, materialen en apparatuur maar ook door nieuw te bouwen of te renoveren is er door de jaren heen een mooie samenwerking ontstaan. Ik heb een aantal projecten bekeken zoals huisvesting voor personeel, de ziekenhuiskantine, de verloskunde afdeling, de verbouwde oogheelkunde OK, het mortuarium, de ziekenhuis administratie enz. Het management voorziet ons van vraag gestuurde projecten waarin ze zelf een klein deel bijdragen en wij in Nederland financiële middelen zoeken om de rest te ondersteunen.
In vele opzichten was dit een bijzonder geslaagd en waardevol bezoek. Het is goed om af en toe met eigen ogen even mee te kijken in het Tanzaniaanse ziekenhuis. Door met name te luisteren heb ik weer tal van ideeën opgedaan en mogelijke projecten besproken. Het is een voorrecht om vanuit Nederland met onze stichting het Kabanga Hospital te mogen ondersteunen. Ik merk dat de afrikanen steeds meer ‘eigenaar’ van het ziekenhuis worden na een lange transitie periode en ze zijn nu in een fase beland waarin ze proberen zich verder te professionaliseren. Er komt steeds meer gekwalificeerd personeel bij en de kwaliteit van zorg neemt toe. Over de jaren zie ik langzaam vooruitgang maar er is nog een lange weg te gaan…
English Translation
In April Gauke Kooistra visited the Kabanga Hospital on behalf of the foundation. Below his report:
The aim is to visit the Kabanga Hospital once a year. This time it was my turn and from the 9th to the 15th of April I visited the hospital for the foundation together with Yvonne Smulders (plastic surgeon) and Arianne Kattenberg (program coordinator) on behalf of Doctors of the World. I also took my mother this time to show her the beautiful Tanzania and to let her see the hospital with her own eyes. Kabanga is the place where my love for Africa started ten years ago and I like to come back regulary. Kabanga is located in one of the most remote areas in western Tanzania close to the border with Burundi.
The flights went very smooth via Dar es Salaam to Kigoma. There was a jeep of the hospital waiting for us. Despite the wet rainy season and the associated bad sandy roads, we managed to travel from Amsterdam to the Kabanga Hospital within two days. Once we were there, it was a very warm welcome and a nice reunion with many old friends.
It was a few years ago since my last visit. The first days were mainly filled with an extensive tour and numerous conversations with members of the management team, doctors, nurses and other employees. That were exciting conversations and fascinating discussions with, sometimes, a critical note. It was very nice to work with the Operation Room- and anesthesia team at the surgery room later on, to exchange knowledge and to enjoy their stories. Life is hard and it is not always easy for the staff to provide care under the sometimes difficult circumstances. Outside the hospital, not much has changed in the village. The market, the shops and the local pub, everything is still like in former times ..;) Thank goodness, because nothing is so nice to get a break with a Tanzanian beer at the end of a long day, before it gets really dark, there right below the equator.
Yvonne and Arianne’s main goal was to get an image of the hospital, to make contacts and to assess whether the facilities are good enough for a future surgical mission for Doctors of the World. My goal for this working visit was mainly to visit completed projects in the hospital, discuss the results with the management and make plans for the future together. I also visited the Kabanga School of Nursing to see if we can make a contribution there as a foundation.
I was pleasantly surprised to see how the staff do their utmost hard work with the available means to provide care to the often poor population. The Kabanga Hospital has been serving as a referral hospital for other hospitals in the region for a number of years. The atmosphere in the workplace and the motivation of the staff is significantly better than a few years ago. According to them, the projects we support contribute to this. By supporting with knowledge, materials and equipment, but also by building or renovating, a nice collaboration has been developed over the past years. I have looked at a number of projects such as accommodation for staff, the hospital canteen, the obstetrics department, the renovated ophthalmology, the mortuary, the hospital administration etc. The management provides us with demand-driven projects in which they contribute a small part and we in the Netherlands seek financial resources to support the rest.
In many ways this was a very successful and valuable visit. It is good to take a look at the Tanzanian hospital with your own eyes. By listening in particular I have again gained numerous ideas and discussed possible projects. It is a privilege to support the Kabanga Hospital from the Netherlands with our foundation. I have noticed that the Africans are becoming more and more ‘owners’ of the hospital after a long transition period and they are now in a phase where they are trying to further professionalize. There is an increased number of qualified staff and the quality of care is also increasing. Over the years I slowly see progress but there is still a long way to go …
